-
1 ośla łączka
1) сатири́ческий отде́л в газе́те, в кото́ром приво́дятся заба́вные стилисти́ческие про́махи2) поло́гий склон горы́ ( для начинающих горнолыжников) -
2 łączka
сущ.• лужайка• лужок• разъем* * *łącz|ka● ośla \łączka а) сатирический отдел в газете, в котором приводятся забавные стилистические промахи;%1 ♀, мн. Р. \łączkaek лужок ♂, лужайка;
б) пологий склон горы (для начинающих горнолыжников);sukienka w \łączkakę платье в цветочек
* * *I ж, мн Р łączekлужо́к m, лужа́йка- sukienka w łączkę II ж, мн Р łączek тех.соедини́тельная часть; соедини́тель m
См. также в других словарях:
ośla łączka — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łagodne zbocze, na którym narciarze uczą się jeździć na nartach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeździć na oślej łączce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. łączkaczce; lm D. łączkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduża łąka {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ośla łączka {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączka — Ośla łączka zob. ośli 2 … Słownik frazeologiczny
łączka — ż III, CMs. łączkaczce; lm D. łączkaczek 1. zdr. od łąka ∆ środ. Ośla łączka a) «rubryka krytyczno satyryczna w gazecie, czasopiśmie, zajmująca się błędami językowymi, stylistycznymi itp.» b) «wzgórze o łagodnych zboczach, na których ćwiczą… … Słownik języka polskiego
ośli — «odnoszący się do osła, należący do osła, związany z osłem, typowy, charakterystyczny dla osła» Ośla skóra. Ośli upór. ∆ archit. Ośli grzbiet, łuk w ośli grzbiet «łuk stanowiący połączenie pod ostrym kątem dwu wypukło wklęsłych krzywizn,… … Słownik języka polskiego
ośli — 1. przestarz. Ośla ławka «ostatnia lub oddzielnie stojąca ławka w klasie szkolnej, w której kiedyś sadzano najgorszych lub niegrzecznych uczniów»: (...) za moich czasów za takie zachowanie z oślej ławki byś nie wychodził (...). Roz bezp 1997. 2.… … Słownik frazeologiczny
łąka — ż III, CMs. łące; lm D. łąk «teren gęsto porośnięty roślinami zielnymi, głównie trawami, używanymi na paszę; czasem: rośliny porastające ten teren» Bujna, zielona łąka. Paść się na łące. Kosić łąkę. ∆ Łąka kwaśna «łąka o kwaśnym odczynie gleby,… … Słownik języka polskiego